سنگسار
اسمش را گذاشته ام نفرت
آخرین یادگار عشق نامشروعمان
و حالا او تنها کسی است که صلاحیت اجرای این حکم را دارد
سنگ هایش بر دلم می نشیند
خدا را شکر!
این پایان, از وصلت با تو برایم خوش تر است
پختگی
دیروز آرزو داشتم که تمام دنیا را بگردانم
امروز حتی آرزو ندارم که نیمی از آن را بگردم
فردا گرد آرزویی به روی سنگ مزارم نخواهد بود
- ۲ نظر
- ۱۹ اسفند ۹۲ ، ۱۲:۱۲