سیب سرخ دستانت

این هم رزق امتحانات میان ترم:

یا با خیال خام خودم چانه می زنم

یا زلف خاطرات تو را شانه می زنم

از بعد دیدن تو -در آن روز- ماه من!

یک چند هفته ای ست که دیوانه می زنم

دیوانه من که بر سر عشق تو «دل»ربا

با«عقل» خود نشسته ام و چانه می زنم

آن روز سیب سرخ ز دستت شکفته بود

دیگر غری به آدم و حوا نمی زنم

می سوزم از «درون»و طوافم به دور توست

از شمع نیست... (طعنه به پروانه می زنم)