عاشقانه ای که در کلاس قواعد سروده شد!
زلفت اگرچه برده به تقدیر چشم را
رشته به رشته نیست در آن حرف زائدی
عمری که صرف نحوه چشم تو کرده ایم
تنها به این رسیده؛ ندارد قوائدی
مبنی علی السکون شده لب هات در محل
خال بلیغ روی تو مارا ادیب کرد
اعراب فتح ابروی روی دو چشم را
باید که شرح در دو مجلد لبیب کرد
اسلوب را به هم زده اعراب چشم تو
مکسور، فعل اهل نظر شد به یک نظر
یک عشوه رفع ذم کند از حال و روز ما
با دوستان بی خبر ما کنی اگر
ما را به انفعال برد بی محلیت
با غیر ما اگرچه که بابت مفاعله ست
با زید و بکر و عمرو گذشته ست کل روز
شب را مضاف خلوت ما می توان نشست
- ۴ نظر
- ۱۰ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۴:۴۷